மழைக்காலங்களில்  கால்நடைகளுக்கு வரும் நோய்கள் குறித்தும் பாறு கழுகுகள் பாதுகாப்பதன் அவசியம் குறித்தும் விழிப்புணர்வுக் கூட்டம் சத்தியமங்களம் புலிகள் காப்பகத்திற்குட்பட்ட தலைமலையில் அருளகம் சார்பாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. திறந்தவெளியில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட இந்நிகழ்வில் எளிய முறையில் நாட்டு மருத்துவம்  குறித்து எடுத்துக் கூறுவதற்காக யுவர்பார்ம் நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த திரு.ரகு அவர்கள் வருகை புரிந்தார்.

மாவநத்தம்,பெஜலட்டி,தடசலட்டி ஆகிய கிராமங்களுக்குச்  சென்று அங்குள்ள கால்நடை வளர்ப்போரைச் சந்தித்து கால்நடைகளுக்கு வரும் நோய்கள் பற்றிக் கேட்டறிந்தோம்.  கால்நடைகளுக்கு உண்ணி, மடிவீக்கம், அம்மை போன்ற நோய்கள் வருகின்றன என்று தெரிவித்தனர். அதற்கு எளிய முறையில் அஞ்சறைப்பெட்டியில் உள்ள பொருட்களைக் கொண்டு எப்படி மருந்து தயார் செய்வது என்பது குறித்தும் நோய் வராமல் தடுக்கச் செய்ய வேண்டிய முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகள் குறித்தும் குடல் புழு தாக்கிய கால்நடைகளை எப்படிக் கண்டறிய வேண்டும் என்பது குறித்தும் குடல்புழு நீக்கம் செய்யவேண்டியதன் அவசியத்தையும் ரகு அவர்கள் எடுத்துரைத்தார்.

மேலும் கால்நடைகள் கட்டப்பட்டு இருக்கும்  கட்டுத்துறையைச் சுத்தமாக வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்றும் கூறினார். இதன் மூலம் மடிவீக்கம் வராமல் தடுக்க முடியும் என்றார்.

அருளகத்தின் செயலார் திரு.பாரதிதாசன், மாடுகளுக்கு நாட்டு வைத்தியம் பார்ப்பதுண்டா என்று பங்கேற்பாளர்களைக் கேட்டபோது,  நோய் வந்தால் மருத்துவரை அழைப்போம் என்றும் மருத்துவர் வருவதற்குத்  தாமதமானால்  தாங்களே நாட்டு வைத்தியம் பார்த்துக்கொள்வோம் என்றும் கூறினர். இறந்த மாடுகளின் சடலத்தை என்ன செய்வீர்கள் என்று கேட்டபோது சிலர் புதைத்துவிடுவோம் என்றும் சிலர் அப்படியே விட்டுவிடுவோம் என்றும் கூறினர். கால்நடைகள் புலி தாக்கி இறந்தால் அதற்குரிய இழப்பீடு பெற்றுள்ளீர்களா என்றும் கேட்டபோது, சிலர் வாங்கியுள்ளதாகவும் சிலர் கிடைக்கவில்லை என்றும் பதில் கூறினர். அவர்களிடம் பதிலைப் பெற்றுக்கொண்ட பின்னர், பாறு கழுகுகளின் சூழல் முக்கியத்துவம் குறித்தும் தாங்கள் தெரிந்தும் தெரியாமலும் தரும் மருந்துகளால் ஒரு உயிரினமே வாழ்வா சாவா என்று வாழ்ந்து வருவதாகவும் பாறு கழுகுகளைக் காக்க உங்களது ஒத்துழைப்பு அவசியம் என்றும் வேண்டுகோள் விடுத்தார்.  அக்கூட்டத்தில் பெரியவர் ஒருவர் இந்த விழிப்புணர்வு ஒரு நாள் மட்டுமே போதாது என்றும் மூன்று மாதத்திற்கு ஒரு முறையாவது இதுபோன்ற விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்றும் கேட்டுக்கொண்டார். அரசுத்துறை உள்ளிட்ட தனியார் அமைப்புகளும் இப்படி ஒரு நாளில் போகிறபோக்கில் சொல்லி விட்டுப் போவதில் பயனில்லை என்றும் கூறினார். அதற்குப் பதிலளித்துப்பேசிய சு. பாரதிதசான், தற்போது உங்கள் ஊரிலிருந்தே இரண்டு நபர்களை வேலைக்கு அமர்த்தியுள்ளோம் என்றும் அவர்கள் உங்களுடன் அடிக்கடித் தொடர்பில் இருப்பார்கள் என்றும் கூறினார். கால்நடையிலிருந்து கிடைக்கும் பாலை மதிப்புக் கூட்டி வெண்ணெய், நெய், தயிர், மோர் என  மாற்றுவது குறித்தும்  சாணத்திலிருந்து மண்புழு உரம், ஊதுபத்தி, திருநீர், மற்றும் எருவாட்டி ஆகியவற்றைத் தயார்படுத்தி உங்களுக்கான தொழில் வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்தலாம் என்று அருளகத்தின் உயிரியலாளர் செல்வி சுந்தரி எடுத்துரைத்தார்.

அருளகத்தின் சமூகப் பணியாளர் செல்வி ரேவதி அவர்கள் பாறு கழுகுகளின் அவசியம் குறித்து  எடுத்துரைத்தார். பாதுகாப்பான மாற்று மருந்துகள் எவை என்பது குறித்தும் தடை செய்யப்பட்ட மருந்துகள் எவை என்பது குறித்தும் அருளகத்தின் ஆராய்ச்சியாளர் சர்மா அவர்கள் எடுத்துக் கூறினார். நிகழ்வுக்கான ஏற்பாடுகளை பேபி ஷாலினி செய்திருந்தார்.

To raise awareness about livestock diseases during the monsoon season and the importance of protecting vultures, Arulagam organized an outreach event at Thalaimalai within the Sathyamangalam Tiger Reserve. Mr. Raghu from YourFarm invited as a special guest.

We visited the villages of Mavanantham, Bejalati, and Thadachalati, where we interacted with local cattle breeders about the diseases affecting their herds. They reported issues such as ticks, mastitis, and measles. Mr. Raghu demonstrated how to prepare simple remedies using common ingredients from an "anjarai petti" (traditional box of spices). He also provided guidance on disease prevention, identifying animals with intestinal worms, and the importance of regular deworming. Additionally, he emphasised the need for keeping cattle sheds clean to help prevent mastitis.

When Mr. Bharathidasan, the secretary of Arulagam, asked the participants if they would use traditional medicine for their cows, they responded that they would consult a veterinarian if their cattle fell ill. However, if the vet did not come, they would then use traditional remedies themselves. Regarding the disposal of dead cattle, some participants said they would bury the carcasses, while others preferred to leave them as it is. When inquired about compensation for animals killed by tigers, some reported having received compensation, while few had not.

After receiving their responses, Mr. Bharathidasan discussed the ecological importance of vultures and emphasized that the use of certain medicines can impact these species, either directly or indirectly. He stressed the need for ongoing cooperation to protect vultures. One elder at the meeting suggested that awareness efforts should extend beyond a single day and be conducted at least every three months, criticizing both private organizations and government departments for their lack of sustained action. Mr. Bharathidasan responded that Arulagam has now hired two local representatives who will maintain regular contact with the community.
Biologist Ms. Sundari from Arulagam highlighted the potential for economic benefits by adding value to cattle milk, such as producing butter, ghee, curd, and buttermilk. She also suggested exploring business opportunities through the preparation of vermicompost, incense sticks, thiruneer (holy ash), and eruvati from cow dung.

Arulagam's social worker, Ms. Revathi, discussed the importance of a healthy vulture population. Researcher Mr. Sharma explained safe alternatives to banned drugs. He emphasised to use safe drugs meloxicam and tolfenamic acid.Ms. Baby Shalini coordinated the event arrangements.

A total of 55 people from Thottapuram, Thalamalai, and Kodipuram participated in the event, including 21 men and 34 women.

02-08-24

Mr. Karthika Rajkumar, President, Arulagam, welcomed the newly recruited staff and handing them their appointment letters. The new staff members in the administration include Mr. Saravanan M.Com., Ms. Sivaranjani M.S.W., and Ms. Nilitapriyatharsini M.B.A.

He also emphasized on staff welfare and instruct to arrange insurance, ESI, and PF for the staff.

03-08-24

Skill development training for Arulagam’s staff engaged in vulture conservation research and fieldwork was held today at our office in Thudiyalur. Research scientist Dr. G Christopher, from Mahatma Gandhi University, Kottayam, was the special guest. 

Dr. Christopher delivered a presentation detailing the scientific work required, highlighting existing gaps, and suggesting areas for improvement in vulture conservation efforts. It is noteworthy that he was instrumental in the initiation of the Vulture conservation work being carried out by Arulagam in Tamil Nadu state.

Mr. K. Mohanraj reviewed the progress of the work conducted by Arulagam to date and outlined the future steps required for continued success. He also provided the staff with essential tools along with instructions on their usage.

02-08-24

அருளகத்தின் தலைவர் திரு. கார்த்திகா இராஜ்குமார் அவர்கள் அருளகத்தின் நிர்வாகப் பணியில் புதிதாகப் பணியமர்த்தப்பட்டுள்ள திரு. சரவணன், M.Com.,  செல்வி சிவரஞ்சனி M.S.W.,  செல்வி நிலிதாபிரியதர்சினி M.B.A., ஆகியோருக்குப் பணி நியமண ஆனைகளை வழங்கினார். அத்துடன் பணியாளர்கள் அனைவருக்கும் காப்பீடு, இஎஸ்ஐ, பிஎப் செய்வது குறித்தும் உடனே நடவடிக்கை எடுக்குமாறும் வலியுறுத்தினார்.

03-08-24

பாறுக் கழுகுகள் ஆராய்ச்சியிலும் களப்பணியிலும் ஈடுபட்டுவரும் அருளகத்தின் பணியாளர்களுக்கான திறன் மேம்பாட்டுப் பயிற்சி இன்று துடியலூரிலுள்ள அருளகத்தின் அலுவலகத்தில் நடைபெற்றது. இதில் சிறப்பு அழைப்பாளராக கோட்டயம் மகாத்மாக காந்தி பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த களஅறிவியலாளர் முனைவர் ஜி. கிறிஸ்டோபர் அவர்கள் கலந்துகொண்டு பாறுக் கழுகுகள் தொடர்பாக அறிவியல் அடிப்படையில் செய்யவேண்டிய பணிகள், விடுபட்ட பணிகள், மேம்படுத்தப்பட வேண்டிய பணிகள் குறித்து செயல் விளக்கமளித்தார். இவர் தமிழ்நாட்டில் அருளகம் மேற்கொண்டுவரும் பாறுக் கழுகுப் பணிகளுக்குத் தொடக்கப் புள்ளியாக விளங்கியவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
திரு கொ. மோகன்ராஜ் அவர்கள் இதுவரையிலும் அருளகம் சார்பாக மேற்கொண்ட பணிகளைத் திட்ட மதிப்பாய்வு செய்து இனி செய்ய வேண்டிய பணிகள் குறித்துப் பட்டை தீட்டினார். அத்துடன் பணியாளர்களுக்குத் தேவையான கருவிகளையும் வழங்கி அவற்றைப் பயன்படுத்தும் முறைபற்றியும் விளக்கமளித்தார்.

ஜீலை 26 இன்று அலையாத்தி காடுகள் நாள் முன்னிட்டு அலையாத்தி மரக்கன்றுகள் நடும் விழா அருளகம் அமைப்பின் சார்பாக இராமநாதபுரம் மாவட்டம் இராமேஸ்வரம் தீவில் வனத்துறை வழிகாட்டுதலுடன் பாம்பன் மக்கள் பங்கேற்புடன் குந்துக்கால்  (Kunthukkal) பகுதியில்  கடைபிடிக்கப்பட்டது. 

இதன் முக்கிய நிகழ்வாக அலையாத்தி மரக்கன்றுகள் நடும் பணியினை திரு ஜெகதீசு பகான். (Jagadesh Bagan) ஐ.எப்.எஸ் அவர்கள் தொடங்கி வைத்தார். இந்நிகழ்வுக்கு அருளகத்தின் செயலர் சு. பாரதிதாசன்  முன்னிலை வகித்தார். 
இந்த நிகழ்வில் திரு. மகேந்திரன், வனச்சரகர், மண்டபம், மேற்பார்வையில் 600 அலையாத்தி மரக்கன்றுகள் நடப்பட்டன. 

திருமதி, லலிதா பிரகாசு, முதல்வர், கோமாரம் சுசீலா பன்னாட்டு உறைவிடப்பள்ளி (Kaumaram Sushila International Residential School) , திரு நிஜாம் முகைதீன், குருசடைத் தீவு சூழல் சுற்றுலா நிர்வாகி (Eco development Committee)  மற்றும் குழுவினர், திரு முருகேசன், தங்கச்சிமடம் பஞ்சாயத்து உறுப்பினர், திருமதி.சரஸ்வதி அவர்கள், பசுமை இராமேசுவரம் (Green Rameswaram) திட்ட நிர்வாகி,   திரு.இளையராஜா, மருத்துவர், (பாலாஜி மருத்துவமனை & மக்கள் நல அறக்கட்டளை Education and health Development Trust), திரு.சிக்கந்தர்-நிறுவனர், தீவு தன்னார்வலர் அமைப்பு (Island Protection Committee), திருமதி ரேஞ்சலின், மக்களுக்கான முன்னேற்ற அமைப்பு (People Action for Development) , மற்றும் தமிழ்நாடு ஊரக மறுமலர்ச்சி இயக்கப் பிரதிநிதிகள் உள்ளிட்டோர் சிறப்பு அழைப்பாளர்களாகக் கலந்துகொண்டு அலையாத்தி மரங்களை நட்டு வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்தனர்.  

நிகழ்ச்சியில் முத்தாய்ப்பாக கோமாரம் சுசீலா பன்னாட்டு உறைவிடப்பள்ளி மாணாக்கர்கள் 45 பேர் கலந்துகொண்டு அலையாத்தி மரங்களை நட்டதுடன் கடலோரத்தில் தூய்மைப் பணியினையும் மேற்கொண்டனர்.  

அருளகம் இயற்கைப் பாதுகாப்பு அமைப்பு இராமநாதபுரம் மாவட்டம் இராமேஸ்வரம் தீவில் மக்கள் பங்கேற்புடன்  மணல்மேடுகள் பாதுகாப்புத் திட்டத்தினை  ஐக்கிய நாடுகளின் வளர்ச்சித்திட்டம் (UNDP- SGP) உதவியுடன் டெரி  (Tata Energy Research Institute) அமைப்பின் மேற்பார்வையில்  மத்திய மாநில அரசுகளின் வழிகாட்டுதலுடன்  முன்னெடுத்துச் செயல்படுத்தி வருகின்றது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.      

நிகழ்வுக்கான ஏற்பாடுகளை அருளகம் அமைப்பின் சார்பாக திட்டத்தின் அலுவலர்கள் திரு.நடராஜன், திரு.முஹம்மது சாகித் மற்றும் திரு.கார்த்திக் ஆகியோர் செய்திருந்தனர். நிகழ்வில் கலந்துகொண்டோர் அனைவரும் மணல்மேடுகள்  மற்றும் அலையாத்தி காடுகளைப் பேணிப் பாதுகாப்பது தொடர்பான உறுதிமொழி எடுத்துக்கொண்டனர்.   நடப்பட்ட மரங்களைப்  பாதுகாப்பது தொடர்பாக  மணல்குன்றுகள் பாதுகாப்புக் குழுவினருடனும்   சூழல் பாதுகாப்புக் குழுவினருடனும் வனத்துறையினருடன் கலந்தாலேசிக்கப்பட்டது. இளங்கன்றுகளில் பாசி படர்வது, பாசி சேகரிக்கும் வாகனங்களால் சேதமுறுவது,  மனிதர்கள் வலுக்கட்டாயமாகப் பிடுங்கிப் போடுவது ஆகியன குறித்து கவனப்படுத்தப்பட்டது. இதனைத் தவிர்க்க வேண்டிய முறைகளும் கவனப்படுத்தப்பட்டது.

மேலும் அலையாத்திக் காடுகள் நாளையொட்டிப் பல்வேறு நிகழ்ச்சிகளுக்கு அருளகம் சார்பாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. முன்னதாக ம.சா. சாமிநாதன் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் மேற்பார்வையில் கோயம்புத்தூர் கொமாரம் சுசிலா சர்வதேச உண்டு உறைவிடப்பள்ளி மாணவர்கள் பங்கேற்ற கடற்கரைத் தூய்மை பணி நடைபெற்றது.   இவ்விழாவில் ம.சா.சுவாமிநாதன் ஆராய்ச்சி நிறுவன திட்டப்பணியாளர் திரு. கெவின் குமார் அவர்கள் கலந்துகொண்டு கடல் வாழ் ஊயிரினங்களையும் குறிப்பாகப் பவழப்பாறைகளையும் பாதிக்கும் பிளாஸ்டிக் கழிவுகளையும் கிழிந்த வலைகளையும், கடல்பகுதியிலிருந்து அகற்றும் பேய்வலைத் திட்டம் குறித்து விளக்கமளித்தார்.  இதன்மூலம் சுமார் 400 கிலோ நெகிழிப் பைகள், கிழிந்த வலைகள், பாட்டில் உள்ளிட்டக் குப்பைகள் குந்துக்கால் கடற்கரையை ஒட்டிய மணல்மேடு பகுதியில் சேகரிக்கப்பட்டது. மாணவர்களை குருசடைத்தீவுக்கு அழைத்துச் சென்று கடல் வாழ் உயிரினங்கள் குறித்தும், கால நிலைச் சீர்கேடு குறித்தும், பவழ  உயிரினங்களின் முக்கியத்துவம் குறித்தும் எடுத்துரைக்கப்பட்டது.

அதனைத் தொடந்து மக்கள் பங்கேற்புடன் மணல்மேடுகளைப் பாதுகாக்கும் அருளகத்தின் திட்டப் பெயர்ப் பலகையை கொமாரம் சுசிலா சர்வதேச உண்டு உறைவிடப்பள்ளி முதல்வர் திருமதி லலிதா பிரகாஷ், அவர்கள் திறந்து வைத்தார்.  மண்டபம் சரக வன உயிர்க்கோளப் பாதுகாப்பு வனச் சரகர் திரு.மகேந்திரன், அவர்கள் நிகழ்வுக்கு முன்னிலை வகித்து கடல் ஆமைகள் குறித்து உரையாற்றினார். தூய்மை இராமேசுவரம் அமைப்பைச் சேர்ந்த திருமதி சரஸ்வதி அவர்கள் பாடலுடன் கூடிய விழிப்புணர்வை கொமாரம் பள்ளி மாணவர்களுக்கு வழங்கினார். இதில் மாணவர்களுடன் உற்சாகத்துடன் கலந்து கொண்டனர்.

இந்நிகழ்ச்சியின் துவக்கத்தில் பேசிய அருளகம் அமைப்பின் செயலாளர் திரு சு. பாரதிதாசன் அவர்கள் அலையாத்திக் காடுகளும் மணல் குன்றுகளும் சூழல் சமநிலையைப் பேணுவதில் முக்கியப் பங்காற்றுகின்றன என்றுத் தெரிவித்தார்.  மேலும் குடிநீரின் தரம் உவர்ப்பாகாமல் காக்கும் அற்புதமானப் பணியினை மணல்குன்றுகள் செய்கின்றன என்றும் சுனாமி போன்ற பேரிடர்களைத் தடுப்பதிலும் மீனவர்கட்கு வாழ்வாதாரத்தை வழங்குவதிலும் அலையாத்திக் காடுகள் முக்கியப் பங்காற்றுகின்றன எனவும் தெரிவித்தார்.
அருளகம் அமைப்பின் நெய்தல் நாற்றுப்பண்ணைக்கு திரு ஜெகதீசு பகன், இ.வ.ப., அவர்கள் வருகை புரிந்து  அங்கு மணல்குன்றுகளுக்கு ஏற்றதாக வளர்க்கப்பட்டு வரும் நாற்றுக்களின் வளர்ச்சி குறித்துப் பார்வையிட்டு தேவையான ஆலோசனைகளை வழங்கினார்.

நிகழ்ச்சிக்குத் தேவையான ஒத்துழைப்பை பாம்பன் ஊராட்சி மன்றத் தலைவி திருமதி அகிலா பேட்ரிக்   வழங்கினார்.
நிகழ்ச்சியின் துவக்கத்தில் அருளகம் அமைப்பின் திட்ட அலுவலர் திரு.நடராஜன் வரவேற்புரை வழங்க நிகழ்ச்சியின் நிறைவில் அருளகம் அமைப்பின் கள ஒருங்கிணைப்பாளர் திரு.கார்த்திக் அவர்கள் நன்றி கூறினார்.

To commemorate World Mangrove Day, a mangrove sapling plantation drive was held on 26th July in Rameswaram Island, Ramanathapuram District on behalf of 'Arulagam' Organisation under the guidance of the Tamil Nadu Forest Department with the participation of the Pamban Panchayath people in Kunthukkal village of Rameswaram Island.

Mr. Jagadish Bakan IFS inaugurated the plantations drive by planting mangrove saplings as the main event. Mr. S. Bharathidasan, Secretary, Arulagam presided over the function. 600 mangrove saplings were planted under the supervision of Mr. Mahendran (Forest Ranger, Mandapam). 

Mrs. Lalitha Prakash, (Principal, K'SIR School), Mr. Nizam Muhaideen, (Eco Development Committee of Krusadai Island) and their team, Mr. Murugesan, (ward member, Thangachimadam Panchayat), Mrs. Saraswathi, (Project Executive, Green Rameswaram), Dr. Ilaiyaraaja (Balaji Hospital & People's Health Development Trust), Mr. Sikandar (Founder, Island Protection Committee), Ms. Rangelin, (PAD- People's Action for Development) and representatives from the Tamil Nadu Rural Reconstruction Movement (TRRM) attended as special invitees and planted saplings. 

A special highlight of the day was the participation of 45 students from K'SIR School who planted mangrove trees and contributed to the coastal clean-up efforts.
It is noteworthy that the Arulagam Nature Conservation Organisation, with the help of the United Nations Development Programme (UNDP-SGP), is carrying out a sand dune conservation project on Rameswaram Island in Ramanathapuram district under the supervision of TERI (The Energy Research Institute, New Delhi) under the guidance of the Union government. and Tamil Nadu state forest department.

Arrangements for the event were made by project officers Mr Natarajan, Mr Muhammad Shahid and Mr Karthik on behalf of the Arulagam. All the participants took a pledge to preserve the sand dunes and mangrove forests. In order to protect and nurture the newly planted saplings, the Sand Dunes Saviours Committee, the Environment Conservation Team and the Forest Department worked on various protection strategies. They identified the main threats to the seedlings, including algal blooms that affect seedlings, damage from seaweed harvesting vehicles and deliberate uprooting by individuals. The committee also identified effective methods to mitigate these risks.

Arulagam organised a series of events throughout the day. Under the guidance of the MS Swaminathan Research Foundation (MSSRF), a coastal clean-up drive was carried out with the active participation of students from K’SIR School, Coimbatore. Mr Kevinkumar, representing MSSRF, explained the plan to remove plastic waste and discarded nets from the sea and emphasised the importance of this effort to protect marine life and coral reefs.

As a result of the effort, approximately 400kg of plastic bags, torn nets, bottles and other debris were collected from the dune area adjacent to Kunthukkal Beach. The students were also taken on an educational visit to Kurusadai Island, where they learnt about marine life, the effects of climate change and the importance of coral reefs.

Mrs Lalitha Prakash, Principal of K'SIR School, Coimbatore, then unveiled the nameplate for the Arulagam - Sand dune conservation project with the participation of the local community. Mr. Mahendran, Forest Ranger of the Mandapam Mannar Biosphere Reserve, presided over the event and gave a talk on sea turtles. Mrs Saraswathi from Green Rameswaram engaged the students with a song about environmental awareness. The students participated enthusiastically, creating an atmosphere of learning and community involvement.

In his speech at the beginning of the event, Mr. S. Bharathidasan (Secretary, Arulagam) noted that mangrove forests and sand dunes play an important role in maintaining ecological balance. He highlighted how sand dunes help maintain the quality of drinking water by preventing it from becoming saline, and how mangrove forests are vital in mitigating disasters such as tsunamis while supporting the livelihoods of local fishermen.

Mr Jagadish Bakan, IFS, visited Arulagam's Neithal Nursery to inspect the saplings in the sand dunes and gave suggestions. Mrs Akila Patrick, President of Pamban Panchayat, offered her support in organising the activities.

The event began with a welcome speech by Mr. Natarajan, Programme Officer of Arulagam, and concluded with Mr. Karthik, Field Coordinator of Arulagam, giving a vote of thanks to all the participants.

ஈரோடு மாவட்டம் தாளவாடி ஒன்றியத்தில் கால்நடைத்துறையினரால் 22.06.2024 முதல் 27.06.2024 வரை  கால் மற்றும் வாய் நோய்க்கான கோமாரி நோய் தடுப்பூசி முகாம் தாளவாடி, சூசைபுரம் மற்றும் சிமிட்டஹள்ளி ஆகிய கிராமங்களில் நடைபெற்றது. கால்நடை வளர்ப்போர் கால்நடை மருத்துவர்கள் ஆகியோரை ஒருசேரச் சந்திக்கும் வாய்ப்பு என்பதால் அருளகம் சார்பாக ரேவதி மற்றும் சுந்தரி ஆகியோர் கலந்து கொண்டு பாறுக் கழுகுகள் குறித்த விழிப்புணர்வுத் துண்டறிக்கையை வழங்கினர். அப்பகுதியில் கன்னடம் பேசும் மக்கள் அதிகமிருந்ததால் துண்டறிக்கையினை கன்னடத்திலும் வழங்கினர். கால்நடைகளுக்குத் தடைசெய்யப்பட்ட மருந்துகள் குறித்தும் எடுத்துரைத்தனர். விழிப்புணர்வுப் பதாகையையும் காட்சிப்படுத்தினர்.

கல்மண்டிபுரத்தில் 15 கால்நடைகள்,சோளகர் தொட்டியில் 8 கால்நடைகள், தொட்டகாஜனூர் 11 கால்நடைகள்,ஜொர ஒசுர் 4 கால்நடைகள் மற்றும் காமன்புரம் 23 கால்நடைகளும் மொத்தம் 61  கால்நடைகளுக்கு கோமாரி நோய் தடுப்பூசி செலுத்தப்பட்டது. நிறையக் கால்நடைகள் இருந்தபோதும் கால்நடைகளுக்குத் தடுப்பூசி செலுத்துவதில் அங்குள்ள மக்கள் ஆர்வம் காட்டுவதில்லை என்பது தெரிய வந்தது. தடுப்பூசி செலுத்தினால் கால்நடைகள் இறந்துவிடும் என்ற தகவலைத் தெரிவித்தனர்.

Arulagam's Vulture Conservation Team, participated in a foot and mouth disease (FMD) vaccination camp conducted by the Animal Husbandry Department, Tamil Nadu, from June 22nd to 27th. Ms. Revathy and Ms. Sundari from Arulagam, distributed vulture awareness pamphlets at the camp locations in Thalavadi, Soosaipuram, and Simitahalli villages of Erode district.

Reaching Cattle Breeders and Veterinarians:
The vaccination camp provided a valuable opportunity to interact with cattle breeders and veterinarians in one setting. The team distributed informative pamphlets, available in both Tamil and Kannada, to address the predominant language in these villages.

Raising Awareness on Vulture Safety:
An awareness banner displayed during the event highlighted the importance of using safe alternatives to drugs that pose a threat to vultures. This initiative aimed to educate cattle owners and veterinary professionals about vulture conservation.

Vaccination Concerns Addressed:
While 61 cattle were vaccinated across Kalmandipuram, Solakar Tank, Doddagajanur, Jora Hosur, and Kamanpuram, the team noted a hesitancy among some locals to vaccinate their animals. Concerns regarding animal deaths post-vaccination were addressed through informative interactions.
Arulagam's Vulture Conservation Team remains committed to raising awareness about vulture safety and collaborating with communities for a healthier environment.

I was delighted to be selected as one of 32 people from around the world as a Community Conservation Fellow by the Global Diversity Foundation (GDF). The Fellowship was a special opportunity to participate in the “International Conference on Biodiversity and Cultural Landscapes” in the ancient city of Marrakesh in Morocco. This was organised on behalf of the International Society for Ethnobiology and provided various types of conservation training by GDF.

This was my first visit to Morocco. I’ve noticed the name of the country during football games.

When I was planning to travel to Morocco, Jbel Moussa was a place I was keen to go to.  'Jebel' means mountain in Arabic.  This place is the confluence of Kurinji (Mountains) and Neithal (Coastal) landscapes, located along the Strait of Gibraltar, where the Atlantic Ocean meets the Mediterranean Sea. I remember reading about the Strait of Gibraltar in my school geography lesson - we were asked to identify this location of the Strait on the map.

Another fact about this place is common for immigrants to use this region, a distance of 14 km separating Africa and Europe. So it’s always under surveillance. Many people have died trying to cross this area. (I once had a conversation with a friend about why the mass media don't cover stories about countries like Morocco. He laughed at me). 

In ancient Roman mythology, Hercules is known as the champion of the weak and a great protector. Once upon a time, one had to cross Mount Atlas to get to the Hesperides Gardens on the island of Erytheia. Instead of climbing the mountain, Hercules used his strength and power to create the Strait of Gibraltar to connect the Atlantic Ocean with the Mediterranean Sea. One half of the split mountain was called Gibraltar and the other was called Jebel Musa. These two mountains together are called the Pillars of Hercules.

Why did I choose to go to Jebel Musa?.  In Morocco, GREPOM/Birdlife Maroc ( https://www.grepom.org/) is working diligently to protect Vultures. I had the chance to read Mr. Jack Turdoff’s post on CEPF's social media page about them and I learned that the organisation is collaborating with cattle herding communities to add value to the milk from their cattle, raise awareness among young people, and conduct activities related to wildlife and animal protection.

Since ‘Arulagam’ has carried out a similar program in Tamil Nadu, I wanted to learn more about the work they are doing in Morocco. So I informed Jack Turdoff, CEPF manager and Chris Bowden (Manager, SAVE)  that I’d like to visit the centre. They made my journey simple and helped by informing the manager of the centre, Mr. Rachid, about Arulagam’s work and my interest in their conservation work. Mr. Rachid, is also founding member of AMPOVIS (Association for the protection of birds and wildlife).

After the Biodiversity and Cultural landscape conference, I googled how to reach to Jebel Musa, and found that the place was 650 kilometres away from Marrakesh where I was staying. It displayed two routes to get there. One is to go through the Moroccan capital of Rabat and the other longer one-  visit the Sahara desert and go through the ancient cities of Fes and Chefchaouen. 

I decided to take the second route, spending a day in each of the towns, and after four days I arrived in Tetouan. Most people here only speak Arabic, French and Spanish. So, I called Rashid to help translate the directions to reach Jebel Musa. He asked me to handover the phone to the taxi driver.  As per his instructions, the taxi dropped me off in the centre of Fnideq city. I looked at the map. My destination was still 17 kilometres away. I stood looking at the Seagulls flying overhead, wondering how to get there. 

I was near the Mediterranean Sea which was calm. The day I was there, happened to be a Sunday, a weekly holiday, so there were young people and students playing enthusiastically on the football field. I let the Manager Mr. Rachid know about my arrival and sent him my location. 

He asked me to wait and, to my surprise, said he would be there in ten minutes to pick me up in his Mitsubishi vehicle. 

On the way, he stopped at a butcher and bought some meat to feed the Vultures and loaded it into the vehicle. As we were on our way to the port city of Tangier, he spotted two students standing on the side of the road and stopped the car. After talking to them in Arabic, he gave them ice cream and chocolate and resumed driving. When asked what these students were doing, he said that they had just seen a bird of prey's nest and were volunteering to guard it so that no one else would disturb the nest. He also mentioned that he did this to motivate and cheer them up. During the drive, I spotted vultures circling in the sky and asked if we could stop to take a picture. He suggested that I could go to the centre to capture some photos. it. The vehicle took a right onto a narrow road and stopped in front of the Vulture Rescue Centre.

When I got out of the cab, I couldn't believe my eyes. In the centre we could see the Vultures at a close range. It was an exciting sight to behold. 

If you want to see vultures in Tamil Nadu, you have to make an effort, and even then it is a bit difficult to see them up close. As soon as they see us, they leave the place, even if they are feeding. They tend not to like human presence. But here it was the opposite. There were more than 300 vultures all around me - in the sky, in the trees, on the ground and on the rocks.

It was an exciting sight to behold. I had the opportunity to see the Eurasian Vulture, Ruppell's Vulture, African White-backed Vulture and the Cinereous Vulture. And in this, Eurasian Vultures were abundant. Rachid mentioned that the numbers are high as the Vultures are coming in for the migratory season now. Cinereous Vulture was also a resident there.  

By the time we arrived, a pig carcass had been sent to the camp by the forest department. Perhaps the pig went to some farm to feed where it might have been shot. I learned that as Muslims do not eat pork, it was brought into the camp and to be fed to the Vultures. Similarly, even if cows die while transporting them to the slaughterhouse, they are also sent to the centre. It becomes a good opportunity for vultures. Yet, it was like corn kernels for an elephant’s hunger. He also noted that there is a huge shortage of prey.

He showed me around the centre and took me to the observation deck. From there it was even simpler to see the Vultures. I was also able to take a photo. It was amazing to see them competing with each other for food while making clicking noises.  In the centre was a Eurasian vulture in a cage. It looked feeble, lacking strength. It was fed with liver with a protein mix. 

That evening he took me to the Jebel Musa ridge, also known as the Pillars of Hercules, located along the Straits of Gibraltar. There, he showed Eurasian Griffons nesting and nesting from a distance. I was amazed to see it. What he said after that was even more heartening - He said that  I was only the third person in Morocco to see these Vultures in the nesting site - the others being  Mr. Rachid himself and his assistant who had recorded the nesting site earlier. 

I expressed my gratitude by saying  thanks to him in Arabic -  “Shukran” for giving me this opportunity. At night we discussed the conservation work they were doing and watched a documentary about Morocco.

In the days leading up to my trip to Morocco, work-related stress was making it difficult for me to sleep and I even considered turning my trip around. However, when I woke up the next morning, Mr. Rachid’s words lifted my spirits and eased my relentless stress. He said, "Today we’re going to tag three vultures. The preparations are all complete, and your interest will be realised.

I wondered how to describe this wonderful opportunity, perhaps with Tamil Proverbs “Fruit slipped into the milk' or 'The crow sat and the palm fruit fell’. This was a surprising and unexpected turn of events in my journey.

He said 14 vultures at the centre have been fitted with GPS devices so far and is tracking data like where they go, pointing out that a previously GPS-tagged bird is currently in Senegal.

He was busy with various preparatory tasks on the computer before installing the GPS device. He secured the device on all four sides with duct tape and placed it on the table. The station attendant then carefully brought in the African white-backed vulture. He attached the device to the vulture's back and threaded the strap through its leg, securing it in a way that wouldn't hinder the bird’s flight. 

He used glue to prevent the knot from untying. He did this carefully by placing a small board underneath so that the glue wouldn't leak onto the feathers. While he was doing this, the Vulture pecked his elbow and blood oozed from it.  But regardless of that, he was focussed on his work. That day, we banded two African White-backed Vultures and then we were prepared to band the Cinereous vulture next. But since its weight was only 3.45 kg, we thought that the fitting would not give proper results, so we fitted only the ring on the leg and released the Vulture. 

While we were working, a couple of Eurasian vultures began fighting over food, and one of the birds unexpectedly lost an eye and throbbed with pain. Mr. Rachid quickly attended to it, providing medicine and bandaging the wound, and I had the opportunity to assist him. The medical aid was ineffective, and despite our efforts, the bird soon succumbed to its injuries.

I asked him about other threats to the vultures here. He listed several: being killed by wind turbines and power lines, being hunted for food and a lack of prey. He mentioned that cattle herders had once seen a stranger hunting six vultures.

Across Asia, Africa, and Europe, vultures face various challenges. It’s encouraging to see dedicated individuals like Mr. Rachid working to protect these birds worldwide.

Community Conservation Fellow வாக உலகமெங்கும் 32 பேர்களில் ஒருவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டப் போது நான் உளமாற மகிழ்ந்தேன். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்கட்குப் பல்வேறு வகையானக் களப்பயிற்சியுடன் International Society for Ethanobiology சார்பாக மொராக்கோ நாட்டில் மராக்கேசு எனும் பண்டைய நகரில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட Biodiversity and Cultural landscape குறித்தானப் பன்னாட்டு மாநாட்டில் கலந்துகொள்ளும் வாய்ப்பையும் வழங்கியது கூடுதல் சிறப்பு.  

மொராக்கோ நாட்டிற்குச் செல்வது இதுதான் முதன்முறை. இந்நாட்டின் பெயரைக் கால்பந்தாட்டப்போட்டிகள் நடைபெறும்போது கவனித்திருக்கிறேன்.  ஒரு முறை நண்பருடன் நடந்த உரையாடலின்போது நமது பெருவாரியான ஊடகங்கள் அமெரிக்காவில் நடைபெறும் விசயங்களுக்கே ஏன் முதன்மையளிக்கிறது. மொரோக்கா போன்ற நாடுகளில் நடப்பனவற்றை ஏன் நமக்குக் காட்ட முன்வருவதில்லை என்ற ஆதங்கத்தை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறேன். எனக்கும் மொரோக்காவிற்குமான உறவு இந்த அளவில்தான் இருந்தது. 
நிகழ்வுக்காக மொரோக்காவுக்குப் பயணிக்கத் திட்டமிட்டபோது நான் போக நினைத்த ஒரே இடம் ஜெபல் முசா.  ‘ஜெபல்’ என்றால் அரபி மொழியில் மலை என்று பொருள். இந்த இடம் அட்லாண்டிக் பெருங்கடலும் மத்தியதரைக் கடலும்  சந்திக்கும் இடமான ஜிப்ரால்டர் நீரிணைப்பை ஒட்டி அமைந்துள்ள குறிஞ்சியும் நெய்தலும் சந்திக்கும் இடம் ஆகும்.
ஆப்ரிக்காவிற்கும் ஐரோப்பாவிற்கும் இடைப்பட்டக் கடல்பகுதியான ஜீப்ரால்டர் நீரிணைப்புக் குறித்து மாணவப் பருவத்தில் புவியியல் பாடத்தில் படித்த நினைவு.  உலக வரைபடத்தில் இந்த இடத்தைக் குறிக்கச் சொல்லிக் கேள்வி வரும். அப்போது அந்தக் கேள்விக்கான பதிலை நான் சரியாகக் குறித்தேனா என்பது என் நினைவில் இல்லை.   ஆப்ரிக்காவிலிருந்து ஐரோப்பாவிற்கும் ஐரோப்பாவிலிருந்து ஆப்ரிக்காவுக்கும் இடைப்பட்ட 14 கிலோமீட்டர் தொலைவைக் கள்ளத்தனமாகக் கடக்க ஊடுறுவல்காரர்கள் இந்த இடத்தைப் பயன்படுத்திக்கொள்வது வழக்கம். அதனால் இந்த இடம் எப்போதும் ஒரு கண்காணிப்பில் இருப்பது உண்டு. இப்பகுதியைக் கடக்க முற்பட்டுப் பலர் மாண்டுபோவதுண்டு. அதனால் இப்பகுதியைக் ‘குடியேறிகளின் மரணப்பாதை’ எனவும் அழைக்கப்படுவதுண்டு.

பண்டைய உரோமானியத் தொண்மக் கதையில், ஹெர்குலஸ் என்பவர் பலவீனமானவர்களின் பாதுகாவலர் என அறியப்படுகிறார். ஒரு காலத்தில் எரிதியா தீவில் உள்ள ஹெஸ்பெரைட்சு தோட்டத்திற்குச் செல்ல , அட்லஸ் மலையைக் கடக்க வேண்டியிருந்தது . அதனைத் தவிர்க்க, ஹெர்குலஸ் தனது பலத்தையும் வலிமையையும் பயன்படுத்தி அட்லாண்டிக் பெருங்கடலை மத்தியதரைக் கடலுடன் இணைக்க ஜீப்ரால்டர் நீரிணைப்பை உருவாக்கினார் . பிளவுபட்ட மலையின் ஒரு பகுதி ஜிப்ரால்டர் எனவும் மற்றொரு பகுதி ஜெபல் மூசா எனவும் அழைக்கப்பட்டது . இந்த இரண்டு மலைகளும் சேர்த்து ஹெர்குலஸின் தூண்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

வரலாற்றையும் புவியியலையும் அரசியலையும் தொண்மக் கதைகளையும் ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு உயிரியல் கண்ணோட்டத்தில் நான் அங்கு போக நினைத்ததற்கானக் காரணத்தைச் சொல்கிறேன். அங்கு GREPOM/Birdlife Maroc  (https://www.grepom.org/ )என்ற அமைப்பு பாறுக்கழுகுகளைக் காக்கச் சிரத்தையுடன் அங்குப் பணிபுரிந்து வருவதை சிஇபிஎப் அமைப்பின் சோசியல் மீடியாப் பக்கத்தில் ஜாக்டுர்டாப் அவர்கள் எழுதியிருந்ததை வாசிக்கும் வாய்ப்புக்கிட்டியது.  அந்தஅமைப்பு மேய்ப்பர்களுடன் இணைந்து பணிபுரிந்து வருவது குறித்தும் அவர்கள் வளர்க்கும் கால்நடைகளிலிருந்து பெறப்படும் பாலை மதிப்புக்கூட்டுவது, இளைஞர்களுக்கு விழிப்புணர்வு  ஏற்படுத்துவது அவர்களோடு இணைந்து உயிரினங்கள் பாதுகாப்புத் தொடர்பானப் பணிகளை முன்னெடுப்பது ஆகிய செயல்களை மேற்கொண்டு வருவதை அறிந்தேன். நான் சார்ந்திருக்கும் அருளகம் அமைப்பும் அதேபோன்ற வேலைத்திட்டத்தைத் தமிழ்நாட்டில் முன்னெடுத்துள்ளதால் அவர்கள் செய்யும் வேலையைப் பார்த்துக் கூடுதலாகத் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும் என்ற விருப்பம் மேலிட்டது. அங்கு போக விரும்பியது குறித்து சிஇபிஎப் அமைப்பின் மேலாளர் ஜாக்டுர்டாப் அவர்கட்கும் சேவ் அமைப்பின் மேலாளர் கிறிஸ்போடனும் அவர்கட்கும் தகவல் தந்தேன். அவர்கள் எமது பணி குறித்தும் நான் அங்கு வர விரும்புவது குறித்தும் அம்மையத்தின் மேலாளர் ரசீத் அவர்கட்குத் தகவல் தெரிவித்தனர். அதனால் எனது பயணம் எளிமையானது. 

Biodiversity and Cultural landscape மாநாடு முடிவெய்தவுடன் ஜெபல் மூசா எப்படிச் செல்லலாம் எனக் கூகுளில் தேடியபோது அந்த இடம் நான் தங்கியிருந்த மராக்கேசிலிருந்து 650 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் இருந்தது. அங்கு செல்ல இரண்டு வழிகளைக் காண்பித்தது. ஒன்று மொரோக்கோத் தலைநகர் இரபாத் வழியாகச் செல்வது மற்றொன்று ஊர்சுற்றி சகாரப் பாலைவனத்தைப் பார்த்துவிட்டுப் பழங்கால ஊர்களான  ஃபெஸ், செப்சாவன் வழியாகச் செல்வது. நான் இரண்டாவது வழியைத் தேர்ந்தெடுத்து ஒவ்வொரு ஊரிலும் ஒரு நாள் தங்கிவிட்டு செப்சாவனிலிருந்து Chefchaouen டெட்டுவான் என்ற ஊருக்குச் சென்றேன். அங்கு பெரும்பாலோனோர் அரபி, பிரெஞ்சு மற்றும் ஸ்பானிக்ஷ் மொழிகள் மட்டும் பேசுகின்றனர். அதனால் அங்கிருந்து ஜெபல் மூசா செல்ல வழிகேட்டபோது அங்குள்ளவர்கள் கூறியது புரியாமல்போகவே  ரசீத் அவர்கள் உதவியை நாடினேன். அவர் டாக்சி டிரைவரிடம் தொலைபேசியைத் தரச்சொன்னார். அவரது அறிவுறுத்தல்படி நான் பயணித்த டாக்சி Fnideq நகரின் மையப்பகுதியில் இறக்கிவிட்டுவிட்டுச் சென்றது. இடங்காட்டியைப் பார்த்தபோது நான் போக வேண்டிய இடம் இன்னும் 17 கிலோமீட்டர் தொலைவில் தள்ளி உள்ளது என்பதைக் காட்டியது. அங்கு எப்படிப் போகலாம் என யோசித்துக்கொண்டேத் தலைக்கு மேலே பறந்தபடி இருந்த கடற்காகங்களைப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றேன். எனது அருகாமையிலிருந்த மத்தியத்தரைக் கடல் ஆரவாரமின்றி இருந்தது. நான் அங்கு இறங்கிய நாள் ஞாயிறு விடுமுறையாய் இருந்ததால் ஆங்காங்கே இளைஞர்களும் மாணவர்களும் கால்பந்துத் திடலில் உற்சாகமாக விளையாடிக்கொண்டு இருந்தனர்.   நிலைய மேலாளர் திரு ரசித் அவர்களுக்கு நான் வந்தடைந்த விசயத்தையும் நின்று கொண்டு இருக்கும் இடங்காட்டியையும் அவரது எண்ணுக்கு அனுப்பி வைத்தேன். நீங்கள் அங்கேயே இருங்கள் 10 நிமிடத்தில் வந்துவிடுகிறேன் எனக்கூறி அவரே தனது மிட்சுபிசி காரை எடுத்துக்கொண்டு வந்து என்னை அழைத்துச்சென்றார். இதை நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. 

என்னை அழைத்துக்கொண்டுபோகும் வழியில் பாறுக் கழுகுகளுக்கு உணவிடுவதற்காகக் கசாப்புக் கடைக்குச் சென்று இறைச்சியை வாங்கி வண்டியில் ஏற்றினார்.  டான்சியர் எனும் துறைமுக நகர் போகும் வழியில் எங்களது வண்டு போய்க்கொண்டிருந்தபோது வழியில் இரண்டு மாணவர்கள் நின்று கொண்டிருந்ததைப் பார்த்து வண்டியை நிறுத்தினார்.  அரபி மொழியில் அவர்களிடம் ஏதோ பேசிவிட்டு அவர்கட்கு பழக்கூழையும் சாக்லேட்டையும் தந்துவிட்டுக் கிளம்பினார். இந்த மாணவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் எனக்கேட்டபோது அவர்கள் இரைகொல்லிப் பறவை ஒன்றின் கூடைப் புதிதாகப் பார்த்ததாகவும்  வேறு யாரும் அந்தக்கூட்டைத் தொந்தரவு செய்யாவண்ணம் தன்னார்வப் பாதுகாவலராக இருக்கிறார்கள் என்றும் தெரிவித்தார். அவர்களை உற்சாகப்படுத்துவதற்காக இதைச் செய்தேன் என்றும் குறிப்பிட்டார். அவரோடு போய்க்கொண்டிருந்தபோதே வானத்தில் பாறுக்கழுகுகள் வட்டமிடுவதைப் பார்த்துவிட்டு அதைப் படம் எடுக்கலாமா வண்டியை நிறுத்தலாமா எனக்கேட்டேன். நமது மையத்திற்குச் சென்று எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று சொன்னார்.  வண்டி வலதுபுறமாக ஒற்றையடிப்பாதையில் சென்று பாறுக் கழுகு மீட்பு மையத்தின் முன் வண்டி நின்றது. 

வண்டியை விட்டு இறங்கியபோது, என் கண்களை என்னால் நம்ப முடியவில்லை. அந்த மையத்தில் பாறுக்கழுகுகளை இயல்பாக வெகுஅருகாமையில் பார்க்க முடிந்தது. இது கண்கொள்ளாக் காட்சியாக என்னைப் பரவசப்படுத்தியது. தமிழ்நாட்டில் பாறுக் கழுகுகளைப் பார்க்க வேண்டும் என்றால் கூடுதல் மெனக்கெடல் வேண்டும். அதுவும் அருகிலிருந்து பார்ப்பதுச் சற்றே சிரமம். நம்மைப் பார்த்தவுடன் அவை உணவுண்டுகொண்டிருந்தாலும் அந்த இடத்திலிருந்து கிளம்பிவிடும். அவை மனித நடமாட்டத்தை விரும்புவதில்லை. ஆனால் இங்கு நேர்மாறாக இருந்தது. அங்குத் திரும்பிய இடமெல்லாம் சுமார் 300க்கும் மேற்பட்டப் பாறுக்கழுகுகள் வானிலும் மரத்திலும் நிலத்திலும் பாறைகளிலும் காணமுடிந்தது. அங்கு என் வாழ்வில் முதன்முறையாக யுரேசியப் பாறுக் கழுகு, ருப்பெல்ஸ் பாறுக் கழுகு, ஆப்ரிக்க வெண்முதுகுப் பாறுக் கழுகு, ஆகியனவற்றைக் காணும் வாய்ப்புக் கிடைக்கப்பெற்றேன். இதில் யுரேசியப் பாறுக் கழுகுகள் எண்ணிக்கையில் அதிகம் இருந்தன. தற்போது பாறுக் கழுகுகள் வலசை வரும் காலம் என்பதால் எண்ணிக்கை அதிகம் என நிலைய மேலாளர் ரிசாத் அவர்கள் குறிப்பிட்டார். நீலமுகப் பாறுக் கழுகும் அங்கு அடைக்கலமாகியிருந்தது. 

நாங்கள் சென்று சேர்ந்த வேளையில்  பன்றியின் சடலம் ஒன்றும் வனத்துறையால் அந்த முகாமிற்கு அனுப்பப்பட்டிருந்தது. ஒரு வேளை அந்தப் பன்றி ஏதோ ஒரு தோட்டத்தில் தனது பசியை ஆற்றுவதற்காகச் சென்றிருக்கலாம். அப்போது அது சுடப்பட்டிருக்கலாம். முகமதியர்கள் பன்றிக் கறி சாப்பிடாததால் அது முகாமிற்குக் கொண்டுவரப்பட்டுப் பாறுக் கழுகுகளுக்கு இரையாக்கப்பட்டது என்பதைத் தெரிந்து கொண்டேன். அதேபோல கசாப்புக்கடைக்கு மாடுகளை ஏற்றிச்செல்லும் போது இறக்க நேரிட்டாலும் அதுவும் இந்த மையத்திற்கு அனுப்பப்படுகிறது. அது பாறுக் கழுகுகளுக்கு நல்ல வாய்ப்பாகி விடுகிறது. ஆயினும் இது யானைப்பசிக்குச் சோளப்பொறிப் போலத்தான். இரைத் தட்டுப்பாடும் பெருமளவு இருப்பதைக் குறிப்பிட்டார்.

பேசிக்கொண்டே அவரது நிலையத்தைச் சுற்றிக் காண்பித்தார். அவர் என்னைப் பார்வையாளர் மாடத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார்.  அங்கிருந்தபடி இன்னும் எளிதாகப் பாறுக்கழுகுகளைப் பார்க்க முடிந்தது. நிழற்படமும் எடுக்க முடிந்தது. உணவுக்காக ஒன்றுக்கொன்று ‘க்கக க்கக’ எனக் கத்திக்கொண்டே போட்டிப் போட்டுக்கொண்டு உணவை உண்டதைப் பார்க்கப் பார்க்க வியப்பாய் இருந்தது.  மையத்தில் ஒரு கூண்டில் யுரேசியப் பாறுக் கழுகும் இருந்தது. பார்க்க நோஞ்சானாக இருந்தது. அதற்கு புரோட்டின் கலவையுடன் கூடிய ஈரல் உணவு வழங்கப்பட்டது. சில பறவைகள் கிறுக்குப் பிடித்ததைப்போன்று கிறுகிறுவென்று சுத்திக்கொண்டே இருக்கும். அதுபோன்ற வற்றுக்கு இதுபோன்ற ஊட்டச்சத்து வழங்கப்படுகிறது என்றுக் குறிப்பிட்டார். அவரது ஆய்வகம் மிக எளிமையாக இருந்தது.அவரது மேசையில் உள்ளங்கைக்குள் அடங்கும் அளவுக்கு இருந்த மூன்று சிறு பொறிகளைக் காண்பித்து நாளை மூன்று கழுகுகளுக்கு ஜிபிஎஸ் பொருத்தலாம் என்று இருக்கிறோம் சொன்னதும் எனது மனம் மகிழ்ச்சியில் திளைத்தது. 

தமிழ்நாட்டில் இருக்கும் பாறுக் கழுகுகளுக்கும் ஜிபிஎஸ் பட்டை பொருத்தி ஆய்வு செய்யவேண்டும் என்பது எமது பல வருடக் கனவு. ஆனால் அதற்கானப் பயிற்சி எனக்கு வாய்க்கப்பெறவில்லை.  இதற்குத்தானே நான் ஏங்கியிருந்தேன் என்று கூறி அவரிடம் எனது ஆர்வத்தைத் தெரிவித்தேன்.  நாளை இருக்குமா இருக்காதா என உறுதிப்படுத்தமுடியாது என்று கூறி எனது ஆர்வத்தை மட்டுப்படுத்தினார்.ஆயினும் தொழில்நுட்ப உதவியாளரை நாடிச் செய்ய முயற்சிக்கிறேன் என்றார். முயற்சி திருவினையாக வேண்டும் என விரும்பினேன். 
அன்று மாலை ஜிப்ரால்டர் நீரிணைப்பை ஒட்டி அமைந்திருந்த ஹெர்குலசின் தூண்கள் என அழைக்கப்படும் ஜெபல் மூசா மலைமுகட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு யுரேசியன் கிரிப்பான் கழுகு கூடு கட்டி அடைக்காத்து வருவதைத் தொலை நோக்கி வழியாகக் காண்பித்தார்.அதைப் பார்த்துப் பார்த்து வியந்தேன்.  அப்போது அவர் சொன்னது இன்னும் சந்தோசப்படுத்தியது. இங்கு கூடு கட்டியிருப்பதை நானும் எனது உதவியாளரும் மட்டுமே பார்த்து மொரோக்காவில் பதிவுசெய்திருப்பதாகவும் இதனைப் பார்த்த 3வது நபர் நீங்கள் தான் எனக்குறிப்பிட்டபோது பெருமிதம் கொண்டேன்.  அந்த வாய்ப்பை வழங்கியமைக்கு அவர்கள் மொழியில் சுக்ரான் என நன்றியையும் தெரிவித்தேன். இரவில் அவருடன் உரையாடியபடி அவர்கள் மேற்கொண்டுவரும் பணி குறித்தும் மொரோக்கோ நாடு குறித்தும் ஆவணப்படம் பார்த்தோம்.

கடந்த சில நாட்களாக அலுவல் தொடர்பான  அழுத்தத்தில் இருந்ததால் இரவு தூங்க நெடுநேரம் ஆனது. மொராக்கோப் பயணத்தை இடைநிறுத்தி விடலாமா என்று கூட யோசித்தேன். மறுநாள் காலையில் எழுந்து அவரைப் பார்த்தபோது அவர் சொன்ன சொல் என்னை  உற்சாகப்படுத்தி எனது இடைவிடாத அழுத்தத்திலிருந்து மீட்டெடுத்தது.  இன்று மூன்று கழுகுகளுக்குப் பட்டைப் பொறுத்தப்போகிறோம். அதற்கான ஆயத்த வேலைகள் முடிந்து விட்டன. உங்களது ஆர்வம் நிறைவேறப் போகிறது என்றார். இந்த வாய்ப்பை எப்படிச் சொல்வது, ‘பழம் நழுவிப் பாலில் விழுந்தது’ என்றா ‘காகம் உட்காரப் பனம் பழம் விழுந்தது’ என்றா, எப்படி வேண்டுமானாலும் எடுத்துக்கொள்ளலாம்.  எனது பயணத்தின் எதிர்பாராத திருப்பமாக இது அமைந்தது.

இந்த மையத்தில் இதுவரையிலும் 14 பாறுக் கழுகுகளுக்கு இது போன்றக் கருவி பொருத்தப்பட்டுள்ளதாகவும் அவை எங்கெங்கு செல்கின்றன என்பது போன்ற தரவகளைக் கண்காணித்து வருவதாகவும் சொல்லிவிட்டு இதற்கு முன்னர் ஜிபிஎஸ் பொருத்தப்பட்டப் பறவை தற்போது செனிகல் நாட்டில் சுற்றிக்கொண்டிருப்பதைக் காண்பித்தார்.
ஜிபிஎஸ் பொறியை பொருத்துவதற்கு முன்னர் கணிணியில் பல்வேறு ஆயத்தப் பணிகளைச் செய்துகொண்டிருந்தார். ஜிபிஎஸ் பொறியை எளிதில் அறுபடாத நாடாவில் நாலாபுறமும் கோர்த்து இறுகக்கட்டி அதை மேசையில் வைத்தார். நிலைய உதவியாளர் ஆப்ரிக்க வெண்முதுகுக் கழுகை இலாவகமாகப் பிடித்து எடுத்து வந்தார். பாறுக் கழுகின் முதுகில் பட்டையைப் பொருத்தி கச்சையைக் கால்பகுதி வழியாக நுழைத்துப் பறக்கும்போது அவற்றுக்குத் தொந்தரவு நேராவண்ணம் இறக்கையோடு இறக்கையாக ஒன்று சேர்த்துப் பிணைத்தார்.  அந்த முடிச்சு அவிழாவண்ணம் பெவிகுயிக்கை அதில் தடவினார். அதன் இறக்கையில் பெவிகுவிக் பட்டுவிடக்கூடாது என்பதால் சிறு அட்டையைக் கீழ்ப்புறம் வைத்து கவனமாக அதனைச் செய்தார். கட்டிக்கொண்டிருக்கும்போதே தனது அலகால் அவரது முழங்கையைக் கொத்தியது. அதிலிருந்து இரத்தம் பொங்கியது. ஆனாலும் அதைப் பற்றிப் பொருட்படுத்தாமல் இதெல்லாம் சகஜமப்பா என்றுத் தனது வேலையில் கண்ணும் கருத்துமாக இருந்தார். இன்று இரண்டு ஆப்ரிக்கா வெண்முதுகுப் பாறுக் கழுகுகளுக்குப்   பட்டை பொருத்தினோம்.  சினேரியஸ் பாறுக் கழுகுக்கும் பட்டை பொருத்த ஆயத்தமானோம். ஆனால் அதன் எடை 3.45 கிலோ மட்டும் இருந்ததால் பொருத்துவது எதிர்பார்த்தப் பலனைத் தராது என நினைத்து காலில் வளையம் மட்டும் மாட்டிவிட்டுப் பறக்கவிட்டோம். 

நாங்கள் இங்கு இதைச் செய்து கொண்டு இருந்தபோது எதிர்பாராதவிதமாக உணவுக்கான போட்டியில் ஓன்றை ஒன்று சண்டையிட்டுக்கொண்டதில் யுரேசியன் பாறுக் கழுகு  ஒன்றின்  ஒரு கண்போய்விட்டது. வலியால் துடித்தது. கண்ணை மூடியபடி இருந்தது. அதனை உடனே எடுத்து வந்து நிலையக் காப்பாளர் ரஜித் அவர்கள் மருந்து தடவி ஊசி செலுத்தி கட்டுப்போட்டார். அவருக்கு உதவி செய்யும் வாய்ப்பும் இன்று கிடைக்கப்பெற்றேன். ஆயினும் மருத்துவ உதவிப் பலனளிக்கவில்லை. சாவைத் தழுவியது. 
பாறுக் கழுகுகளுக்கு வேறு என்ன அச்சுறுத்தல்கள் இங்கு நிலவுகின்றன எனக்கேட்டேன். காற்றாலையில் மோதி இறக்க நேரிடுவது, மின் கம்பியில் மோதி மாண்டு போவது, உணவுக்காக வேட்டையாடப்படுவது,  இரைத் தட்டுப்பாடு என அடுக்கினார். ஒரு முறை ஊடுறுவல்காரர்கள் உணவுக்காக 6 பாறுக் கழுகுகளை வேட்டையாடியதை மேய்ப்பர்கள் பார்த்துவிட்டுச் சொன்னதாகவும் தெரிவித்தார்.

ஆசியா, ஆப்ரிக்கா, ஐரோப்பா என அனைத்துக் கண்டங்களிலும் பாறுக் கழுகுகள் பல்வேறு அச்சுறுத்தல்களுடன் போராடி வருகின்றன. இவர்போன்ற நல் உள்ளங்கள் உலகமுழுக்கப் பணியாற்றுவது நம்பிக்கை தருகிறது. 
——